ئیمام ناصر محمد یەمانی
02 - 08 - 1429 کۆچی
05 - 08 - 2008 زایینی
01:13 بەیانی
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://n-ye.me/showthread.php?p=4054
ــــــــــــــــــــ
گەورەترین قسە کە ئیمام مەھدی چاوەڕوانکراو لە کتێبدا نوسیویەتی ..
"اللە پەردە لەسەر چاوت لابدات ئەی (کاشف) هێشتا ڕاستیت نەبینیوە"
بە ناوی اللە ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر، درودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەران، سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری خەڵکی جیهان، دواتر..
اللە پەردە لەسەر چاوت لابدات ئەی (کاشف)، ھەرگیز ڕاستی نابینیت تا ئەو پەردە ئەستورە لەسەر دڵەکەت لانەچێت کە لەبەرامبەر بینینی ڕاستی ڕێگری لێکردوویت، تا ئەو ڕاددەیەی نکۆڵی لە گەورەترین ناوەکەی اللە (إسم الله الأعظم) دەکەیت، وە سوێند بە اللە ی مەزن دەخۆم ئەگەر بە دڵنیایی بتزانیبوایە ڕازی بوونی اللە نیعمەتێکی گەورەترە لە نیعمەتی بەھەشت نکۆڵیت لە ڕاستیەکە نەدەکرد، وە لە بەیانێکی پێش ئەوە فەتوای ئەوەمانداوە ھەرگیز کەس سەبارەت بە ڕاستیەکەی گەورەترین ناوەکەی اللە (اسم الله الأعظم) بەڕاستم دانانێت تەنھا ئەوەی بەدڵنیاییەوە دەزانێت ڕازی بوونی نەفسی اللە ی مەزن لەسەر بەندەکانی نیعمەتێکی گەورەترە لە نیعمەتی بەھەشت، جا بەوپێیەی (کاشف) هێشتا ئەوەی نەبینیوە ڕازی بوونی اللە نیعمەتێکی گەورەترە لە نیعمەتی بەھەشت، بۆیە نکۆڵی لە ڕاستی گەورەترین ناوەکەی اللە (اسم الله الأعظم) دەکات، کە اللە کردوویەتی بە سیفەتی ڕازیبوونی نەفسەکەی لەسەر بەندەکانی، اللە ش لەسەر ئەوەی دەیڵێم شاهێدو وەکیلە. جا ئایا ئەوانەی دەزانن یەکسانن لەگەڵ ئەوانەی نازانن؟
وە ئەی (کاشف)، من وەکو تۆ قسە بە گومان و دوودڵیەوە ناکەم کە ھیچ ڕاستیەک بەدەستەوە نادات؛ بەڵکو لە مەحکەمی قورئانی گەورەوە بە ڕاست و دروستی لەسەر فەتواکە بەڵگەتان بۆ دەهێنم،
بەڕاستی ناوەکانی اللە سیفاتەکانی ئەون، جا اللە بە تواناو دەسەڵاتدارە (القادر)، سیفەتی توانای پەروەردگارەکەشت لەسەر ئەرزی واقع دەبینیت ئەی (کاشف)، بەھەمان شێوە میھرەبانە (الرحیم) و سیفەتی ڕەحمەت و میهرەبانیەکەی لەسەر بەندەکانی دەبینیت، بەھەمان شێوە (النعیم) ـە و سیفەتی نیعمەتەکەی لە ڕازیبوونی نەفسی پەروەردگارەکەت لەسەر خۆت دەبینیت، بەڵام ئەم سیفەتە بە شێوەیەکی بەرجەستە لەسەر ئەرزی واقعی بینراو نابینیت، بەڵکو ڕاستیەکی هەست پێکراوە لە دڵی ئەو بەندەیەی ڕازیبوونی پەروەردگارەکەی بەدەست ھێناوە، جا اللە بە ڕوح و ھێزێک لەلایەن خۆیەوە پشتگیری لێدەکات، ئەم ڕوحەش بریتیە لە ڕازیبوونی نەفسی پەروەردگار لەسەر بەندەکە.
وە سوێند بە پەروەردگاری خەڵکی جیھان دەخۆم ئەوانەی اللە بە ڕوحی ڕازیبوونی نەفسی خۆی لەم ژیانی دنیایەدا پشتگیری لێنەکردوون ئەوانە لە حزبەکەی اللە نین، وە ھەرگیزیش ڕاستی ڕازیبوونەکەی اللە ناناسن و اللە ش خۆشی ناوێن و ئەوانیش خۆشیان ناوێت.
وە ئەی (کاشف)، نەخێر ھەرگیزاو ھەرگیز ڕاستی ڕازیبوونی نەفسی پەروەردگارەکەت ناناسیت تا ئەوکاتەی اللە لە دایکت و باوکت و منداڵەکەت و ھەموو مەلەکوتی دنیاو دواییش خۆشەویستر دەبێت لەلات، ئەمەش چونکە ئەم گەورەترین نیعمەتە لە خۆشەویستی و نزیکی و ڕازی بوونی نەفسی اللە دەدۆزیتەوە، وە ئەگەر بە ڕاستیەکەی گەورەترین ناوەکەی اللە (اسم اللە الأعظم) کە اللە کردوویەتی بە سیفەت بۆ ڕازیبوونی نەفسی خۆی لەسەر بەندەکانی پشتگیری لێنەکردیت ئەوا ھەرگیز ڕێزی اللە ت نەگرتووە بەو شێوەیەی شایەنیەتی، بەو مانایەی تۆ اللە ت نەناسیوە بەو شێوەیەی شایستەیە بیناسیت، بۆیە ھەرگیز فەتواکەی مەھدی چاوەڕوانکراو ناصر محمد یەمانی لە فەتوا ڕاست و دروستەکەی سەبارەت بە گەورەترین ناوەکەی اللە (اسم الله الأعظم) بەڕاست دانانێیت، ئەمەش چونکە اللە بە ڕوحی ڕازیبوونەکەی تەنھا پشتگیری لە دەستە (حزب) ـەکەی خۆی دەکات، جا لەپاش ئەوە بە دڵنیاییەوە ئەوانە دەزانن خۆشەویستی و نزیکی و ڕازیبوونی نەفسی اللە نیعمەتێکی گەورەترە لە هەر نیعمەتێکی تر، وە بە حەقیقەتی سیفەتەکەی ڕازیبوونی نەفسی اللە دەزانن لەکاتێکدا ھێشتا لە ژیانی دنیادان، ئەمانە بریتین لە حزبەکەی اللە لەم ئوممەتەدا، وە ھەرگیزیش ڕاستی بە درۆ نازانن، ئەوانیش لەسەر ئەوە شاهێدن بەوەی خۆشەویستی اللە بۆ بەندەکانی و ڕازیبوونی نەفسەکەی لە ھەر نیعمەتێکی تر گەورەترە، چونکە بە گەورەیی خۆشەویستیەکەیان بۆ پەروەردگارەکەیان دەزانن، ئەمانە بریتین لە حزبەکەی اللە، ئەوانەی اللە بە ڕوحی ڕازی بوونی نەفسی خۆی پشتگیریان لێدەکات لەکاتێکدا ھێشتا لەم ژیانی دنیایەدان. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{لَا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آباءهم أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالدّين فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ إلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (22)} صدق الله العظيم [المجادلة].
جا لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز ورد بەرەوە:
{أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ} صدق الله العظيم.
وە ئەوەی مەبەستمە ئەی (کاشف):
ئه‌وه‌یه گەورەترین ناوەکەی اللە (اسم الله الأعظم) اللە کردوویەتی بە سیفەتێک بۆ ڕازی بوونی نەفسەکەی، جا بە ڕوحی ڕازی بوونی نەفسەکەی پشتگیریان لێدەکات، جا ئەوان ھەست بە نیعمەتێکی نەفسی دەکەن کە وەک ھیچ نیعمەتێکی تر نیە، جا ئەمە سیفەتی ڕازیبوونی نەفسی اللە یە لەسەر بەندەکانی؛ کە بریتیە لە گەورەترین ناوەکەی اللە (سم الله الأعظم).
وە ئەگەر بێتو اللە بە ڕوحی ڕازیبوونی نەفسەکەی پشتگیریت لێ نەکات تا بە تەواوی و دڵنیاییەوە بزانیت بەڕاستی تۆ خۆشەویستی اللە و نزیکیەکەی و ڕازیبوونی نەفسەکەیت بەدەست ھێناوە چۆن ھەست بەوە دەکەیت ڕازیبوونی نەفسی اللە هەر بەڕاستی بریتیە لە نیعمەتێک ھاوشێوەی ھیچ نیعمەتێکی تر نیە، جا ھەر دەبێت اللە لە ژیانی دنیا بە ڕوحی ڕازی بوونی نەفسەکەی لەسەرت مژدەت پێبدات، وە ئەگەر بێتو لە دنیادا اللە بەم ڕوحە پشتگیری لێ نەکردیت ئەوا لە ڕۆژی دواییشدا هەرگیز پشتگیریت پێ لێ ناکات، جا اللە بە ڕوحی ڕازی بوونی نەفسەکەی پشتگیری لە کەسانێک دەکات کە ھێشتا لە ژیانی دنیان، چونکە ئەوانە اللە یان زیاتر لە باوک و دایک و منداڵ و ھاوسەرو ماڵ و خێڵەکانیان خۆشویستووەو خۆشەویسترین شت لەلایان و لە ناخیان اللە یە، جا اللە زانیویەتی بەوەی لە ناخیاندا هەیە، بۆیە خۆشیویستوون و لە خۆی نزیک خستوونەتەوەو لێیان ڕازی بووە، جا بە ڕوحی ڕازیبوونی نەفسەکەی لەسەریان پشتگیریان لێدەکات. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ} صدق الله العظيم [المجادلة:22].
جا ئەوەیە گەورەترین ناوەکەی اللە (اسم الله الأعظم) کە اللە کردوویەتی بە سیفەتی ڕازیبوونی نەفسەکەی لە سەر بەندەکانی، جا بە ڕوحێک لەلایەن خۆیەوە پشتگیریان لێ دەکات، ئەم ڕوحەش بریتیە لە ڕوحی ڕازی بوون کە دادەبەزێتە سەر دڵ، ئەمەش مانای ئەوە نیە اللە دادەبەزێتە سەر دڵی بەندەکەی، پاک و بێگەردی بۆ اللە ی پایەبەرزی گەورە! بەڵکو اللە بە ڕوحی ڕازیبوونی نەفسەکەی پشتگیری لێ دەکات، جا بۆ دڵی ئەم بەندەیەی دەنێرێت کە ڕازیبوونەکەی بەدەست ھێناوە، دوای ئەوە بەندەکە ھەست بە ئاسودەیی و ئۆقرەیی و ئارامی دەکات، بەو مانایەی نیعمەتێکی ڕوحانی نەفسیە کە اللە پێی کارەکانی بۆ چاک دەکات و دڵەکەشی پێی ئۆفرە دەگرێت، جا نەفسەکەی ئاسودە دەکات و فراوان و گوشاد دەبێت، ھەستدەکات بەوەی اللە سنگی بە ڕوناکی ڕازیبوونەکەی فراوان کردووەو لەسەر ڕووناکی پەروەردگارەکەیەتی.
ھەرچی پشتھەڵکەرانیشن لە ڕازیبوونی پەروەردگارەکەیان، ئەوانەی لە ژیانی دنیادا ماڵ و ھاوسەرو منداڵەکانیان و ماڵ کۆکردنەوە لەبەرامبەریدا سەرقاڵی کردوون، دواتر نەفسیان دەبینن پێچەوانەی ئەوەیە. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{فَمَن يُردّ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن يُردّ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاء} صدق الله العظيم [الأنعام:125].
کەواتە پشتھەڵکەران لە ڕاستی ھەرگیز بۆ ھەمیشە بەڕاستم دانانێن، چونکە بەو ڕاستیە نازانن کە ناصر محمد یەمانی دەیڵێت، لەبەرئەوەی ھەرگیز ئەو ڕاستیەی دەیڵێت لە ناخی خۆیاندا نایبیننەوە، چونکە پەروەردگارەکەیان نەناسیوە بەو شێوەیەی بانگەوازکاری باوەڕهێنان بە نیعمەتی ڕازیبوونی اللە ی ڕەحمان ناصر محمد یەمانی ناسیویەتی، بە پشتڕاستکردنەوەی فەرموودەکەی محمد نێردراوی اللە درودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی لەوەی دەفەرموێت:
[الإيمان يمان والحكمة يمانية] صدق عليه الصلاة والسلام.
جا حزبەکەی من حزبەکەی اللە یە، ئەوانەی لە ڕاستی گەورەترین ناوەکەی اللە (اسم الله الأعظم ) تێگەیشتوون و بەڕاستیان داناوە، بەوەی بڕوایان بەوە هەیە هەر بەڕاستی اللە گەورەترین ناوەکەی اللە ی کردووە بە سیفەتی ڕازیبوونی نەفسی خۆی لەسەر بەندەکانی، ئەمانە بە زیکری کتێبی ئاشکرای لای پەروەردگار شوێن ئیمام مەهدی دەکەون، ھەرچی پشتھەڵکەرەکانیشن لە زیکری کتێبی لای پەروەردگارەکەیان دواتر لە نەفسی خۆیان پێچەوانەی ئەوەی بانگەوازکار ناصر محمد یەمانی بۆ لای نیعمەتی ڕازیبوونی نەفسی اللە ی ڕەحمان وتویەتی دەبینن، سوێندەکەش دووبارە دەکەمەوەو دەڵێم:
سوێند بە گەورەترین نیعمەتەکە دەخۆم کە ڕازیبوونی نەفسی پەروەردگاری خەڵکی جیھانە ھەرگیز کەس نکۆڵی لەم نیشانەیە ناکات کە نیشانەی بەڕاستدانانی ئیمام مەھدی چاوەڕوانکراوەو اللە خستوویەتیە دڵەکانیانەوە تەنها ئەوانەی لە بەرامبەر پەروەردگارەکەیان نابینان، جا ئەوانە ڕێزی پەروەردگارەکەیان نەگرتووە بەو شێوەیەی شایەنیەتی، وە بریتین لەوانەی پشت لە ڕاستی هەڵدەکەن،. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتّبع هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَى (123) وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ له مَعِيشَةً ضَنكاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى (124)} صدق الله العظيم [طه].
بەو مانایەی بیناییەکەی کوێرە بۆ پەروەردگارەکەی، چونکە پەروەردگارەکەی نەپەرستووەو ڕێزی نەگرتووە بەو شێوەیەی شایەنیەتی، بۆیە ھەرگیز اللە بە ڕوحی ڕازیبوونەکەی پشتگیری لێ ناکات کە بریتیە لە ڕوناکیەک بەڵگەی پەروەردگارەکەی پێ دەبینێت ئەی برایەکەم (کاشف)، ئەمە بریتیە لە ڕوناکی ھیدایەت ئەگەر بۆ سەر دڵ دابەزێت، جا بەندەکە بۆ ھەمیشە ناتوانێت سەرپێچی پەروەردگارەکەی بکات، بەڵام ئەم ڕوحە نورانیە پێویستی بە سوتەمەنیەکە، جا ئەگەر بێتو بە سوتەمەنیەکە پشتگیری لێ نەکرا دەکوژێتەوە، لەوکاتەدا دڵەکەت لە تاریکاییەکی تەواودا دەبێت و ھیچ شتێک نابینێت، جا ئایا ئەم سوتەمەنیە چیە بۆ ئەم ڕوحە نورانیە، ئەمە بریتیە لە پارێزگاری کردن لە زیکرو یادی اللە؛ جا ھەر بە زیکرو یادی اللە دڵەکان ئۆقرە دەگرن..
خەڵکینە، سوێند بە گەورەترین نیعمەتەکە دەخۆم کە ڕازی بوونی نەفسی پەروەردگارەکەمە لەسەر بەندەکانی، منی مەھدی چاوەڕوانکراوی ڕاست و دروستی لای پەروەردگارەکەتان بۆ لای اللە بانگەوازتان دەکەم، جا شوێنم بکەون بۆ ڕێگای ڕازیبوونەکەی ڕێنماییتان دەکەم، جا سەرکەوتن و سەرفرازیەکی ھەرە گەورە بەدەست دەهێنن.
وە ئەی گەلی زانایانی ئوممەت، لە ڕاستیدا بە حەق اللە منی کردووە بە خەلیفەی خۆی و سەرکردەی حزبەکەی لە زەوی لە دژی مەسیحی دەجالی شەیتانی نەفرەتلێکراوی بێئومێدبوو لە ڕەحمەت و میهرەبانیەکەی اللە و دژی یاوەرەکانیشی، ئەوانەی بەدوای ڕێگای خەشم و قین و توڕەیی اللە کەوتوون کە خراپترین ڕێگایە.
وە ئەی گەلی زانایانی ئوممەت، اللە و ھەموو ئەوانەش دەکەم بە شاهێد کە نیعمەتی ڕازیبوونەکەی دەپەرستن؛ لە ماڵپەڕەکەم کە مێزی مەھدی چاوەڕوانکراوە بۆ گفتوگۆکردن بانگهێشتان دەکەم، ھەرچی ڕاستی بانگەوازەکەشمە ئەوا بریتیە لە بانگەوازی مەھدی چاوەڕوانکراو بۆ خەڵکی بۆ لای نیعمەتێک کە لە ھەموو نیعمەتەکانی دنیاو ڕۆژی دوایی گەورەترە، وە بە بەڵێنێکی بێ درۆ لە ساتەوەختی بەڕاستدانان و شوێنکەوتنەکەی بەڵێنی بەدەستهێنانی ئەوەتان پێدەدەم، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{قُلْ إِن كنتم تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ} صدق الله العظيم [آل عمران].
وە ئەی خۆشەویستانی اللە، ئەوانەی اللە تان خۆشدەوێت، وە ئەوانەی بەدوای ڕێگای ڕازی بوونی اللە کەوتوون، ببن بە پشتیوان و بەسەرخەرم بۆ لای اللە و نیعمەتی ڕازیبوونەکەی بەدرۆ مەزانن جا بەم ھۆیەوە دواتر لەناو بچن..
وە ئەی برایەکەم (کاشف)، ئەگەر ڕاستیت دەوێت ئەوا ڕاستی بانگەوازەکەی مەھدی چاوەڕوانکراو دەدۆزیتەوە، جا بزانە من ڕاستم لەلایەن پەروەردگارەکەتەوە، جا چۆن بە دڵنیایی ئەوە دەزانیت؟ بیهێنە بەرچاو اللە لە نەفسی خۆی لەسەر تۆ ڕازی نیە، جا ئەمە بێنە بەرچاوت لەکاتێکدا لە خەڵوەتدایت لەگەڵ پەروەردگارەکەتداو موناجاتی لەگەڵ دەکەیت جا پێی بڵێ:
"ئەی اللە سوێند بە تۆ ھاتووم بۆ لات بە تۆبەکاری و ملکەچ بوون بۆ ڕاستی و بە ئومێدو ھیوای خۆشەویستی و نزیکبوونەوەو ڕازیبوونی نەفسەکەت، جا تۆ دروستت کردووم تا ببم بە بەندەیەک بۆ ڕازیبوونەکەت ئەی پەروەردگارم، وە ھاتووم بۆ لات بۆ ھاتنەدی ئەو ئامانجە، وە چۆن دەتوانم ئەگەر بە ڕوحی ڕازیبوونەکەت پشتگیریم لێ نەکەیت؟".
وە لە بەردەستی پەروەردگارەکەتدا چۆک دابدەو لە جێگاکەت ھەڵمەستەوە تا وەڵامت دەداتەوە، ھەرگیزیش لەسەرت درێژ ناکاتەوە، بەڵکو دەبینیت پەروەردگارەکەت پێشوازیت لێدەکات، چۆنیش ئەمە دەزانیت، بۆ ئەوە نیشانەیەکی ڕازیبوونت نیشان دەدەم کە ئەگەر ڕووناکی ڕازیبوونەکەی دڵەکەتی داپۆشی ئەوا دڵەکەت ملکەچ دەبێت و چاوەکانیشت فرمێسک دەڕێژن و بە درێژایی تەمەنیشت ئاواتی ئەوە دەکەیت، جا ئەمە بریتیە لە ڕوحی ڕازیبوون، تەنانەت ئەگەر دڵەکەت لە بەردیش ڕەقتر بێت دەیکات بە دڵۆپە ئاو، جا لە بەرامبەر ئەو ڕاستیەی ناسیوتە فرمێسک لە چاوەکانتدا دادەبارن، ڕاستیش پەروەردگارەکەتەو جگە لە ئەویش بەتاڵە. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الحقّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ (83)} صدق الله العظيم [المائدة].
وە ئەی برایەکەم (کاشف)، ئەی گەلی موسڵمان و ھەموو خەڵکی سوێند بەو اللە یەی ڕازیبوونی نەفسەکەی نیعمەتێکی گەورەترە لە نیعمەتی بەھەشت منی مەھدی چاوەڕوانکراو بانگەوازتان دەکەم بۆ لای نیعمەتێکی گەورەو مەزن کە دەبینن گەورەترە لە ھەموو نیعمەتەکانی دنیاو ڕۆژی دوایی، ئەمە ڕێگای ڕازیبوونی اللە ی پەروەردگاری خەڵکی جیھانە، جا لەگەڵ من ئەم ڕێگایە بگرنەبەر، وە اللە پێی وتون ئەم نیعمەتە گەورەترە لە نیعمەتی ھەموو دنیاو ڕۆژی دوایی، جا ئەی گەلی باوەڕداران بە قورئانی گەورە ئەو کەسەی شارەزایە بە اللە ی ڕەحمان (کە ئیمام مەهدیە) بەڕاست دابنێن، وە ئەم ھەواڵەی اللە ش لە قورئان بەڕاست دابنێن بەوەی ڕازیبوونی نەفسەکەی لەسەر بەندەکانی نیعمەتێکی گەورەترە لە نیعمەتی بەھەشت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالدّين فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم [التوبة].
جا چۆن بە درۆم دەزانیت ئەی برایەکەم (کاشف)؟ وە لە ڕاستیدا من بەدرۆ نازانیت بەوەی اللە گەورەترین ناوەکەی اللە (اسم الله الأعظم) ی کردووە بە ڕاستی ڕازیبوونی نەفسەکەی؛ بەڵکو وتەی ئەو پەروەردگارەت بە درۆزانیوە کە خۆی لە مەحکەمی کتێبەکەی ھەواڵی ئەوەی پێداویت لەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت:
{وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم.
جا سەیرکە بەر لەم فەرموودەیە اللە باسی چی کردووە، دەیبینی دەربارەی نیعمەتی بەھەشت قسە دەکات، دوای ئەوە وەسفی ئەوە دەکات نیعمەتی ڕازیبوونی نەفسەکەی لەسەر بەندەکانی نیعمەتێکی گەورەترە لە نیعمەتەکانی بەھەشت، وە ئەگەر بۆ ئەم ئایەتە مەحکەمە بەیانێکی تر دەبینیت ڕینماییم بکە ئەگەر ڕاستدەکەیت! وە سوێند بە پەروەردگاری خەڵکی جیھان ئەگەر ھەموو زانایانی موسڵمانانیش لە پێشین و پاشینەکان کۆ ببنەوە ناتوانن بۆ ئەم ئایەتە بەیانێکی ڕاستر لە بەیانەکەی ناصر محمد یەمانی بهێنن، چونکە دوای ڕاستی ھیچی تر نیە جگە لە گومڕایی نەبێت، جا دوای ڕازی بوونی اللە ھیچی تر نیە جگە لە خەشم و توڕەییەکەی، پەناش دەگرین بە اللە لە خەشم و تووڕەییەکەی بە نیعمەتی ڕازی بوون و خۆشەویستی و نزیکیەکەی، بەڕاستی پەروەردگارم زۆر لێخۆشبوو و میھرەبانە.
وە ئەی (کاشف)، بۆچی اللە دروستی کردوویت؟ دەزانم وەڵامەکەت ئەوەیە پێم دەڵێیت: "بۆ ئەوەی بیپەرستم". دوای ئەوە وەڵامت دەدەمەوە بەوەی: ئایا بۆ ئەوە دەیپەرستی تا ڕازیبوونەکەی بە دەست بهێنیت؟ دواتر دەڵێیت: "بەڵێ". پاش ئەوە پێت دەڵێم لەبەرچی ڕازی بوونی پەروەردگارەکەت دەوێت؟ جا ئەگەر وتت: "بۆ ئەوەی بمخاتە ناو بەھەشتەکەیەوە" لەپاش ئەوە مەھدی چاوەڕوانکراو وەڵامت دەداتەوەو پێت دەڵێم: ئایا اللە لە پێناو بەھەشت یان لە پێناوی خۆی دروستی کردوویت؟ تۆش دەڵێیت: "اللە لە پێناوی خۆی دروستی کردووم". دوای ئەوە پێت دەڵێم: کەواتە لەبەرچی بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان دەپەرستیت؟ تۆش دەڵێیت: "پەنا دەگرم بە اللە، بەڵکو ڕازی بوونی نەفسی پەروەردگارەکەم دەپەرستم". لەپاش ئەوە وەڵامت دەدەمەوەو دەڵێم: بەڕاستی تۆ اللە ناپەرستیت بەو شێوەیەی ڕەوایە بپەرسترێت، چونکە تۆ بەدوای ڕازی بوونەکەی کەوتوویت بۆ ئەوەی بیکەیت بە ئامرازو ھۆکار بۆ ھاتنەدی ئامانجەکەت کە بریتیە لە بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان، جا ئەی بەھەشت پەرست و حۆری پەرستەکان چەندە سەیرم بە ئێوە دێت، ئایا اللە لە پێناو بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان دروستی کردوون؟ یان بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکانی بۆ ئێوەو ئێوەشی لە پێناو خۆی دروستکردووە؟ جا ئایا اللە ناپەرستن بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت؟ کەواتە ئێوە حیکمەتی دروستبوونی خۆتان والێکردووە بریتی بێت لەوەی بۆ ئەوە دروستی کردوون تا بتانخاتە ناو بەھەشتەکەیەوەو لە ئاگرەکەیشی بتان پارێزێت، بەڵام اللە لە مەحکەمی کتێبەکەی فەرموویەتی:
{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إلا لِيَعْبُدون (56)} صدق الله العظيم [الذاريات]. ]]]
کەواتە بەڕاستی لە ھۆکارەکە ھەڵەتان کرد ئەی گەلی ھەموو لە اللە ترس و پارێزکاران، جا وەکو ئامرازو هۆکار بەدوای ڕازیبوونی نەفسی اللە کەوتوون بۆ ھاتنەدی ئامانجەکەتان کە بریتیە لە بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان، بانگەوازەکەی ئیمام مەھدیش جیاواز نیە لەگەڵ بانگەوازی ھەموو نێردراوو پێغەمبەرەکان تەنھا لەوەدا نەبێت، ئەوان بانگەوازی خەڵکیان دەکرد تا اللە بپەرستن بۆ ئەوەی بیانخاتە بەھەشتەکەیەوەو لە ئاگرەکەیشی بیان پارێزێت، بەڵام ئەوان ھەموویان لە ھۆکارو وەسیلەکەدا ھەڵەیان کردووە، جا بەدوای ڕازی بوونی نەفسی اللە کەوتوون وەکو ھۆکارو ئامراز بۆ هاتنەدی ئامانجەکەیان کە بریتی بوو لە بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان، لەکاتێکدا اللە بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکانی تەنھا بۆ ئەوان دروستکردووەو ئەوانیشی تەنھا لە پێناو خۆی دروستکردووە، کەواتە ڕێزی اللە تان نەگرتووە بەو شێوەیەی ڕەوایەو شایەنیەتی، وە ھێشتا ھەر جیاوازو ناکۆکن ئەی گەلی لە اللە ترس و پارێزکاران و ھەموو خەڵکی، جا اللە تان نەپەرستووە بەو شێوەیەی ڕەوایە بپەرسترێت تا حیکمەتەکە لە دروستکردنەکەتان بێتەدی، وە ھەرگیزیش نایهێننەدی و بەدەستی ناهێنن تا بەردەوام بن لەسەر ئەوەی بەدواکەوتنی ڕازی بوونی نەفسی اللە کە گەورەترین نیعمەتە بکەنە ئامرازو ھۆکار بۆ ھاتنەدی ئەو نیعمەتەی لەوە بچوکترە (کە بەهەشت و نیعمەتەکانی دنیایە)، جا حیکمەتەکە لە دروستکردنەکەتان نایەتەدی تا ئەوکاتەی اللە دەپەرستن بەو شێوەیەی ڕەوایە بپەرسترێت و بەدواکەوتنی ڕێگای ڕازیبوونەکەی ناکەن بە ئامرازو ھۆکار بۆ ھاتنەدی ئەو نیعمەتەی بچوکترە لەوە، بەڵکو دەیکەن بە ھۆکار بۆ ھاتنەدی خۆشەویستی و نزیکی و ڕازی بوونی نەفسەکەی و ئێوەش دڵنیا بن لەوەی خۆشەویستی و نزیکیەکەی و ڕازی بوونی نەفسەکەی نیعمەتێکی گەورەترە لە نیعمەتەکانی بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان، جا شوێن ئەو کەسە بکەون کە شارەزایە بە اللە ی ڕەحمان (ئیمام مەهدی) تا بۆ ڕێگای ئەو نیعمەتەی لە نیعمەتەکانی بەھەشت گەورەترە ڕێنماییتان بکات؛ کە بریتیە لە ڕازیبوونەکەی اللە لەسەرتان ئەگەر اللە تان خۆشدەوێت، جا شوێنم بکەون اللە ش ئێوەی خۆشدەوێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{يَا أيّها الَّذِينَ آمنوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (54)} صدق الله العظيم [المائدة].
گەر نا ئەوا ھەموو پارێزکارو لە اللە ترسەکان و ھەموو خەڵکیش بەردەوام جیاوازو ناکۆنن؛ وە ئەو ئامانجەتان بەدەستنەهێناوە کە اللە لە پێناویدا دروستی کردوون، وە لەناو هەموو خەڵکیدا کەس اللە ی نەپەرستووە بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت جگە لە مەھدی چاوەڕوانکراو. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَلَوْ شَاء ربّك لَجَعَلَ النّاس أُمَّةً وَاحِدَةً وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118) إلا مَن رَّحِمَ ربّك وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ ربّك لأَمْلأنَّ جهنّم مِنَ الجنّة وَالنّاس أَجْمَعِينَ(119)} صدق الله العظيم [هود].
جا لەم ئایەتە ڕوون و ئاشکرایە ورد ببنەوە کە دەربارەی ئەو مەھدیە چاوەڕوانکراوەی تاکە کەسە اللە ی پەرستووە بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت قسە دەکات، ئەمەش لەبەرئەوەی شوێنکەوتنی ڕازی بوونی اللە ی کە بریتیە لە گەورەترین نیعمەت نەکردووە بە ھۆکارو ئامراز بۆ ھاتنەدی ئەو نیعمەتەی لەوە بچوکترە کە بریتیە لە نیعمەتی بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان، یان بۆ ھاتنەدی ئەو پلە بەرزو بڵندەی تەنھا بۆ یەک بەندەیە لەناو بەندەکانی اللە (الدرجة العالية الرفيعة)، وە هەر یەکێک لە بەندە نزیکەکان و نێردراوو پێغەمبەرەکان ئومێدی ئەوە دەکات خۆی ئەو کەسە بێت ئەم پلەیە بەدەست دەهێنێت، بۆیە پێشبرکێ بۆ لای اللە ی ڕەحمان دەکەن تا دەرکەوێت کامیان لێی نزیکترە،
بەڵام بەداخەوە زۆربەی باوەڕداران لەبری اللە ھاواریان لێدەکەن، جا ئومێدی ئەوەیان لێدەکەن لەبەردەستی اللە شەفاعەتیان بۆ بکەن، بەم شێوەیە شەریک و هاوەڵیان بۆ اللە بڕیارداوە، لەکاتێکدا پێویستە بۆلای پەروەردگارەکەیان پێشبرکێیان لەگەڵ بکەن، وە اللە ش تایبەت نیە بە بەندە نزیکەکانی اللە لە پێغەمبەران و نێردراوەکان، بەڵکو ئەوانیش بەندەیەکن و ئێمەش بەندەین، ئێمەش بە یەکەوەو وەکو ئەوان هەمان مافی پەرستنی ئەومان هەیە، جا ئەوەی دەیەوێت وەسیلە بەدەست بهێنێت با (بە کاروکردەوە چاکەکان) بۆ لای پەروەردگارەکەی پێشبڕکێ بکات، بەڵام بە داخەوە زۆربەی خەڵکی باوەڕ بە اللە ناھێنن مەگەر تەنھا بە شەریک و ھاوەڵدانان نەبێت بۆی، بەوەی لەبری اللە داوا لە بەندە نزیکەکانی اللە دەکەن، اللە ی پایەبەرزیش دەفەرموێت:
{قُلِ ادْعُواْ الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلاَ يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلاَ تَحْوِيلاً (56) أُولَـئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُوراً (57)} صدق الله العظيم [الإسراء].
کەواتە ئەی گەلی باوەڕدارە چاکەکارەکان و ھەموو بێباوەڕان ئێوە اللە تان نەپەرستووە بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت، بۆیە ھێشتا جیاوازو ناکۆکن، جا ھەتانە دنیا دەپەرستێت و ھەر ئەوەندەش ڕاددەی زانستەکەیانە، جا ئەوە بێئاگاو سەرقاڵی کردوون لەبەرامبەر ئەو ئامانجەی اللە لە پێناویدا دروستی کردوون، وە ھەتانە بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان دەپەرستێت جا وەک ھۆکارو ئامراز بەدوای بەدەستھێنانی ڕازی بوونی اللە کەوتووە بۆ ھاتنەدی ئەو ئامانجەی، بۆیە بەردەوام جیاوازو ناکۆکن، وە اللە تان نەپەرستووە بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت، وە لێرەدا حوکمە ڕاست و دروستەکەی اللە بە ئاگری دۆزەخ لەسەر جن و ھەموو خەڵکی دێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَلَوْ شَاء ربّك لَجَعَلَ النّاس أُمَّةً وَاحِدَةً وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118) إلا مَن رَّحِمَ ربّك وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ ربّك لأَمْلأنَّ جهنّم مِنَ الجنّة وَالنّاس أَجْمَعِينَ(119)} صدق الله العظيم [هود].
ئەمە ئەو ڕۆژەیە کە لەبارەیەوە لێتان دەپرسرێتەوە، لەبارەی ئەو نیعمەتەی اللە لە پێناویدا دروستی کردوون، کە اللە کردوویەتی بە ڕاستیەک لە ڕازیبوونی نەفسەکەی، جا ئێوەو ھەموو جیاوازو ناکۆکەکان بە باوەڕدارو بێباوەڕەوە ئەم ئامانجەتان نەھێنایەدی کە اللە لە پێناویدا دروستی کردوون، جا دەستەیەک شەریک و ھاوەڵیان بۆ پەروەردگارەکەیان داناوە، ئەوانیتر اللە ناپەرستن بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت، بۆیە حوکم و بڕیارەکەی اللە بۆ جن و مرۆڤەکان دێت و ھەمووشیان گوێبیستی حوکمەکەی اللە دەبن. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118) إلا مَن رَّحِمَ ربّك وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ ربّك لأَمْلأنَّ جهنّم مِنَ الجنّة وَالنّاس أَجْمَعِينَ (119)} صدق الله العظيم [هود].
ئەمە ڕۆژی گەورەترین ترس و تۆقینەکەیە (الفزع الأكبر) بۆ چاکەکاران و بێباوەڕان، بەڵام ھەرگیز بەڵایەک تووشی چاکەکاران نابێت هەرچەندە لە ترسا دەتۆقن، جا ھەرگیز ئەم گەورەترین ترس و تۆقینە خەفەتباریان ناکات کە هەموو ئەوانەی لە ئاسمانەکان و زەویدا ھەن دەگرێتەوە. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَيَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الأرض إلا مَن شَاء اللَّهُ وَكلّ أَتَوْهُ دَاخِرِينَ (87)} صدق الله العظيم [النمل].
ئەمە بریتیە لەو مەھدیە چاوەڕوانکراوەی لێی دەرھێنراوە، جا ھەرگیز ئەم گەورەترین ترس و تۆقینە ئەو ناگرێتەوە، چونکە اللە ی بەو شێوەیە پەرستووە کە ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت، جا اللە مەلەکوتی ھەر ھەموو دنیاو دوایی پێدەدات، دەشزانم ئەم قسەیە زۆر گەورەیە، بەڵام بە مۆڵەتی اللە ی تاک و تەنهای زاڵ دەربارەی ئەوە بۆ قسە کردن لەگەڵتان بە مەحکەمی قورئانی گەورە بە توانام، وە ئەو ڕۆژەش ڕۆژی ڕاگەیاندنی ئەنجامەکەیە بۆ ھەمووان؛ بەوەی ئایا حیکمەتەکە لە دروستکردنی جن و مرۆڤ و فریشتەکان بەدەستهاتووە؟ جا بە مۆڵەتی اللە بە ڕاست و دروستی وەڵامتان دەدەمەوەو دەڵێم: نەخێر تەنھا یەک کەس بەدەستیهێناوە، ئەویش مەھدی چاوەڕوانکراوە، ئەوکەسەی شەڕەفی پلەی بەرزو بڵندی (الدرجة العالية الرفيعة) بۆ خەلافەتی اللە لەسەر ھەموو شتێکی مەلەکوت بەدەستھێناوە، کە تاکە کەسە اللە مۆڵەتی پێدەدات لەبەردەستی خۆی قسە بکات، جا دوای ئەوەش بە هیچ شێوەیەک شەفاعەتیان بۆ ناکات، بەڵکو دەربارەی گەورەترین نیعمەتەکەی قسە لەگەڵ اللە دەکات، جا اللە پێی دەڵێت: ئایا نەمکردی بە خەلیفەی خۆم بەسەر ھەموو مەلەکوتەوە؟ مەھدی چاوەڕوانکراویش دەڵێت: پەنات پێدەگرم پەروەردگارم بەو نیعمەتە ڕازی بم؛ بەڵکو نیعمەتێکی گەورەترم لەوە دەوێت کە لە پێناویدا اللە دروستکراوەکانی دروستکردووە، پێشتریش فێرمان کردن گەورەترین نیعمەت بریتیە لەوەی اللە لە نەفسی خۆی ڕازی بێت، وە چۆن اللە لە نەفسی خۆی ڕازی دەبێت ئەگەر بێتو ھەموو شتێک نەخاتە ناو ڕەحمەتەکەی خۆیەوە؟
جا ھەرچی بێباوەڕەکانن ئەوا لە ڕۆژی قیامەت لەلای اللە ی ڕەحمان ناتوانن ھیچ قسەیەک بکەن، وە مۆڵەتیان پێ نادرێت پاکانە بکەن و بەهانە بهێننەوە، بەھەمان شێوە ھەموو پارێزکارەکانیش (متقین) لە ڕۆژی قیامەتدا ناتوانن لەلای اللە ی ڕەحمان ھیچ قسەیەک بکەن، چونکە لە هۆکارەکە ھەڵەیان کردووە، جا بەدوای گەورەترین نیعمەتە کەوتوون کە ڕازیبوونی نەفسی اللە یە و اللە لەم پێناوەدا دروستی کردوون، جا ئەمەیان کردووە بە ھۆکارو ئامراز بۆ بەدەستھێنانی ئەو نیعمەتەی لەوە بچوکترە؛ کە نیعمەتی بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکانە، جا اللە لەپێناو بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکان دروستی نەکردوون، بەڵکو لە پێناو خۆی دروستی کردوون و بەھەشت و حۆریە چاوگەشەکانیشی لەپێناو ئەوان دروستکردووە، جا ھەڵەکەیان ئەوە بووە ئەو ئامانجەیان نەھێناوەتەدی کە اللە لە پێناویدا دروستی کردوون،
بەھەمان شێوە فریشتە نزیکەکانیش پلە هەرە بەرزو بڵندەکەی بەهەشت (الدرجة العالية الرفيعة) تووشی ئاشوبی کردن بۆ خەلافەت و جێنشینی مەلەکوت بەسەر فریشتەکان و جن و مرۆڤەکانەوە کە بریتیە لە ھەمان ئەو پلەیەی پێشتر اللە بە ئادەمی بەخشی تا ببێت بە خەلیفە بەسەر فریشتەکان و جن و مرۆڤەکانی نەوەی خۆی،
بەڵام ئادەم اللە ی نەناسی بەو شێوەیەی شایەنیەتی بیناسی و به‌هه‌شت توشی ئاشوبی کرد خۆ ئەگەر بیزانیبووایە نیعمەتی ڕازی بوونی نەفسی پەروەردگارەکەی گەورەترە لە نیعمەتی ئەو بەھەشتەی تێیدا بوو ئەوا سەرپێچی فەرمانی پەروەردگارەکەی نەدەکرد، بەڵام شەیتان بە لەدەستدانی ئەو نیعمەتەی تێیدا بوو ترساندی:
{فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدم هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا يَبْلَى (120)} صدق الله العظيم [طه].
{وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَـذِهِ الشَّجَرَةِ إلا أَن تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالدّين (20)} صدق الله العظيم [الأعراف].
کەواتە ئەگەر ئادەم بیزانیبوایە نیعمەتی ڕازیبوونی نەفسی پەروەردگارەکەی نیعمەتێکی گەورەترە لەو نیعمەتەی تێیدایە ئەوا لەسەر ئەو نیعمەتەی تێیدابوو پێداگر نەدەبوو بۆ ئەوەی لە نەمران بێت، بۆیە لە دارەکەی خوارد چونکە پێداگر بوو لەسەر مانەوەی لەم نیعمەتەدا، کەواتە ئەو کەسە شایستەی پلەی خەلافەت و جێنشینی مەلەکوت نیە، هەر بۆیە شکستێکی سەختی ھێنا، وە اللە ھیچ ویست و ئیرادەیەکی بۆ ئەمەی تێدا نەبینی، بەھەمان شێوە فریشتە نزیکەکانیش پلە هەرە بەرزو بڵندەکەی بەهەشت (الدرجة العالية الرفيعة) تووشی ئاشوبی کردن:
{وَإِذْ قَالَ ربّك لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأرض خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ(30) وَعَلَّمَ آدم الأسماء كُلَّهَا ثمّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأسماء هَـؤُلاء إِن كنتم صَادِقِينَ (31) قَالُواْ سبحانكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إلا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (32) قَالَ يَا آدم أَنبِئْهُم بأسْمَائِهم فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأسْمَائِهم قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كنتم تَكْتُمُونَ (33)} صدق الله العظيم [البقرة].
وە فریشتەکان بۆ ئه‌وه قسەیان لەگەڵ پەروەردگارەکەیان دەکرد چونکە وایان دەبینی شەڕەفی خەلیفەو جێنشینی بۆ مەلەکوت شایستەترە بۆ یەکێک لە فریشتەکان بێت، بۆیە وتیان:
{وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (30)} صدق الله العظيم.
بۆیە لە نەفسی اللە ناڕازیبوون بەرامبەر فریشتەکانی ڕوویدا، تا ئەوکاتەی تەسبیحات و سوپاس و ستاییشی پەروەردگارەکەیان کردو بە پیرۆزو پاکیان گرت جا بەدوای خۆشەویستی و نزیکبوونەوە لێی و ڕازی بوونی نەفسەکەی کەوتن تا بیکەن بە ھۆکارو ئامراز بۆ ھاتنەدی ئامانجەکەیان کە بریتیە لە بەدەستھێنانی پلەی بەرزو بڵندی بەهەشت (الدرجة العالية الرفيعة) بۆ خەلافەت و جێنشینی مەلەکوت، بەڵام فریشتەکانی اللە ی ڕەحمان بەوەیان زانی بەرامبەریان شتێک لە ڕازی نەبوون لە نەفسی پەروەردگارەکەیان ڕوویدا، وە تەنها ئەوکاتە بەوەیان زانی کە خەلیفەکانیان لە نەوەی ئادەم نیشاندرا، جا فەرموویەتی:
{وَعَلَّمَ آدم الأسماء كُلَّهَا ثمّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأسماء هَـؤُلاء إِن كنتم صَادِقِينَ (31)} صدق الله العظيم [البقرة].
جا لێرەدا فریشتەکان زانیان ڕێگای ڕاستیان لێ تێکچووە، وە لە ڕێی ئەم فەرموودەیەی پەروەردگارەکەیان ئاڕاستەی کردن بە نکۆڵی کردن لە پەروەردگارەکەیان لەوەی خۆیان شایستەترن بە جێنشینی، وە زانیان اللە یان نەپەرستووە بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت، بۆیە اللە ی پایەبەرز پێی وتن:
{أَنبِئُونِي بِأسماء هَـؤُلاء إِن كنتم صَادِقِينَ (31)} صدق الله العظيم [البقرة].
کەواتە ئەی گەلی زانایانی ئوممەت، بۆمان ڕوون بوویەوە لە ڕۆژی قیامەتدا هەرگیز ھەموو بێباوەڕەکان ناتوانن لە لەلای اللە ی ڕەحمان قسە بکەن، چونکە کوفریان بە پەروەردگارەکەیان کردووە، بەھەمان شێوە لە اللە ترسە چاکەکارە مرۆڤ و جن و فریشتەکانیش، چونکە اللە یان نەپەرستووە بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت، ھەرگیزیش بۆیان نیە لە بەرامبەر زاتی پەروەردگار قسەیەک بکەن جگە لەو مەھدیە چاوەڕوانکراوە نەبێت کە اللە ی پەرستووە بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت. اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازاً (31) حَدَائِقَ وَأَعْنَاباً (32) وَكَوَاعِبَ أَتْرَاباً (33) وَكَأْساً دِهَاقاً (34) لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْواً وَلَا كِذَّاباً (35) جَزَاء مِّن ربّك عَطَاء حِسَاباً (36)ربّ السماوات وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَاباً (37) يَوْمَ يَقُومُ الرُّوح وَالْمَلَائِكَةُ صَفّاً لَّا يَتَكَلَّمُونَ إلا مَنْ أَذِنَ له الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَاباً (38) ذَلِكَ الْيَوْمُ الحقّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى ربّه مَآباً (39) إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كنت تُرَاباً (40)} صدق الله العظيم [النبأ].
جا لەبەرچی ھەموو پارێزکاران ناتوانن و بۆیان نیە لەلای زاتی پەروەردگارەکەیان بدوێن و قسە بکەن؟ وەکو اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی:
{إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازاً (31) حَدَائِقَ وَأَعْنَاباً (32) وَكَوَاعِبَ أَتْرَاباً (33) وَكَأْساً دِهَاقاً (34) لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْواً وَلَا كِذَّاباً (35) جَزَاء مِّن ربّك عَطَاء حِسَاباً (36) ربّ السماوات وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَاباً (37)} صدق الله العظيم [النبأ].
بەھەمان شێوە فریشتە نزیکەکانیش بە جبریلی ئەمینەوەش ناتوانن له‌به‌رده‌ستی زاتی په‌روه‌ردگار بدوێن و قسەیەک بکەن. وەکو اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی:
{يَوْمَ يَقُومُ الرُّوح وَالْمَلَائِكَةُ صَفّاً لَّا يَتَكَلَّمُونَ إلا مَنْ أَذِنَ له الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَاباً (38) ذَلِكَ الْيَوْمُ الحقّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى ربّه مَآباً (39) إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كنت تُرَاباً (40)} صدق الله العظيم [النبأ].
جا ئەوەیە پێگەو پایەکەی مەھدی چاوەروانکراوی ڕاست و دروستی لای پەروەردگارەکەتان، کە اللە دەپەرستێت بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت، بەڵام ئەوانی تر ھەموویان لە هۆکارەکە ھەڵەیان کردووە، وە دەیانەوێت بیکەن بە ھۆکار بۆ بەدەستھێنانی بەھەشت، بەڵام مەھدی چاوەڕوانکراو کردوویەتی بە ھۆکارو ئامراز بۆ ھاتنەدی ئامانجێک کە بریتیە لەوەی اللە لە نەفسی خۆی ڕازی بێت.
ئەی گەلی زانایانی ئوممەت ئەوەش دەزانم ئەم قسەیە گەورەیە، جا پەلە مەکەن و لەسەر خۆتانی سوک بکەن، لەنێوان من و ئێوەدا یەک شت ھەیە، ئەویش ئەوەیە بانگەشەی پەروەردگارێتی نەکەم، وە ڕەواش نیە بۆم اللە زانستی کتێبم پێبدات و بە خەڵکیش بڵێم لەبری اللە داوام لێبکەن، پەنا دەگرم بە اللە شتێک بڵێم مافی منی تێدا نەبێت، بەڵکو بانگەوازتان دەکەم بۆ ئەوەی اللە بپەرستن بەو شێوەیەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت، جا بەدوای نیعمەتی ڕازی بوونەکەی نەکەون وەک ھۆکارو ئامراز لە پێناو بەدەستھێنانی نیعمەتی بەھەشت یان پلە بەرزو بڵندەکەی بەهەشت (الدرجة العالية الرفيعة) بۆ جێنشینی و خەلافەتی مەلەکوت، جا اللە بە هەمووتانەوە لە پێناو ئەوەدا دروستی نەکردوون، بەڵکو اللە ئاسمانەکان و زەوی و ئەوەشی تێیاندایە بۆ ئێوە دروستکردووەو ئێوەشی لە پێناو خۆی دروستکردووە. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إلا لِيَعْبُدونِ (56)} صدق الله العظيم [الذاريات].
وە منی مەھدی چاوەڕوانکراو بانگەوازتان دەکەم بۆ پەرستنی ئەو اللە یەی پەروەردگاری من و پەروەردگاری ئێوەشە وەک ئەوەی ڕەوایەو دەبێت بپەرسترێت، جا ئایا لەگەڵ من بەدوای ڕێگای نیعمەتی ڕازی بوونەکەی دەکەون یان ئێستا توڕەیی ھەموو ئێوە بەدەست دەهێنم و وام دەبینن لەسەر بەتاڵ و گومڕاییەکی ئاشکرا بم؟ کەواتە فەرموون دەربارەی گومڕاییەکەم پێم بڵێن ئەگەر ڕاستدەکەن! یان ئەوەیە پێغەمبەرو نێردراوەکان دەپەرستن؟ بۆیە وام دەبینن لەسەر گومڕاییەکی ئاشکرا بم چونکە اللە تان بۆ پێغەمبەرو نێردراوەکان جێهێشتووە بۆ ئەوەی تەنها ئەوان پێشبرکێی لەسەر بکەن تا دەرکەوێت کامیان لێی نزیکترە، ھەرچی ئێوەنە وای دەبینن بۆتان نیە ئەوە بکەن، بەڵکو دەتانەوێت لەبەردەستی اللە شەفاعەتتان بۆ بکەن!
وە سوێند بە پەروەردگاری خەڵکی جیھان کەس بۆی نیە دەربارەی شەفاعەت قسە بکات تەنھا مەھدی چاوەڕوانکراو نەبێت، وە نەخێرو ھەرگیزاو ھەرگیزیش من لەلای پەروەردگارەکەم شەفاعەتتان بۆ ناکەم، پەناش دەگرم بە اللە لە نەزانان بم، جا چۆن لەبەردەستی ئەو اللە یەی بە ڕەحم و میهرەبانترە لە بەندەکەی بۆ بەندەکانی شەفاعەت بکەم!
بەڵکو پەروەردگارم مۆڵەتم پێدەدات تا قسەی بەجێ بکەم، بۆ ئەوەی سەبارەت بە ھاتنەدی گەورەترین نیعمەتەکەم قسەی لەگەڵ بکەم، کە بریتیە لەوەی لە نەفسی خۆی ڕازی بێت نەک خەفەتبار لەسەر بەندەکانی، وه بە ڕەچاوکردنی ئەوەی زانستم بە حەسرەت و خەفەتباریەکەی اللە هەیە لەسەر بەندەکانی چونکە بە ڕەحم و میهرەبانترە بۆ بەندەکانی لە بەندەکەی بۆیە بەھەشتم لەسەر خۆم حەرام کردووە تا ئەوکاتەی اللە گەورەترین نیعمەتەکەم بۆ دەهێنێتەدی کە بریتیە لەوەی لە نەفسی خۆی ڕازی بێت، وە چۆن اللە لە نەفسی خۆی ڕازی دەبێت ئەگەر ھەموو شتێک نەخاتە ناو ڕەحمەتەکەی خۆیەوە؟ جا لەپاش ئەوە شەفاعەتەکە لەلایەن اللە ی تاک و تەنهاوە دێت، جا بە مەھدی چاوەروانکراو دەڵێت تۆو بەندەکانم بڕۆنە ناو بەھەشتەکەمەوە، وا نیعمەتی ڕازیبوونی نەفسی پەروەردگارەکەتم بۆ ھێنایەدی، وە لێرەدا ئەمە دەبێتە شتێکی سەرسوڕهێنەرو لەناکاو، جا خەڵکی ھەندێکیان بە ھەندێک دەڵێن: ئەوە پەروەردگارەکەتان چی فەرموو؟ ئەو چاکەکارانەی گەورەترین ترس و تۆقینەکە تووشی خەم و په‌ژاره‌ی نەکردوون دەڵێن: ڕاستی فەرموو، بەڕاستی ئەو زۆر پایەبەرزو گەورەیە، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الأرض وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن شِرْكٍ وَمَا له مِنْهُم مِّن ظَهِيرٍ (22) وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إلا لِمَنْ أَذِنَ له حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ ربّكم قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (23)} صدق الله العظيم [سبأ].
جا ئەمە ئەو مەھدیە چاوەڕوانکراوەیە کە اللە مۆڵەتی پێ داوە قسە لەگەڵ پەروەردگارەکەی بکات:
{وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إلا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ} صدق الله العظيم [سبأ: 23].
ئەمەش چونکە اللە دەپەرستێت تا لە نەفسی خۆی ڕازی بێت، بەڵام نەیوتووە: پەروەردگارم من شەفاعەت بۆ بەندەکانت دەکەم! پەنا بە اللە دەگرم؛ جا ئەوە گومڕاییەکی دوورو ئاشکرایە. ئەگەر وام کرد ھیچیان بۆ زیاد ناکەم جگە لە گومڕایی و سەرلێشێواوی نەبێت، چونکە دواتر ئەوان دەڵێن ئەگەر ئەو بەندەیە نەبووایە لەناو دەچووین، اللە بیان کوژێت چۆن درۆو بوختانی وا ھەڵدەبەستن؛ بەڵکو ئەگەر اللە ی لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر نەبێت ئەوا لەناو دەچن، جا ئیمام مەھدی چاوەڕوانکراو بە خەفەتباری پەروەردگارەکەی لە نەفسی خۆی لەسەر بەندەکانی زانیوە، چونکە لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییترە، جا ئەی (کاشف) قسەی اللە مەشێوێنەو لە شوێنێکی دامەنێ کە جێگاکەی نیە٫ یان تۆ نکۆڵی لەوە دەکەی اللە لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر بێت؟ ئەگەر بەو شێوەیە بوو اللە لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتر بێت چۆن اللە لەسەر بەندەکانی خەفەتبار نابێت؟ کەواتە لە اللە بترسە.
ئەمەش گەورەترین قسەیە مەھدی چاوەڕوانکراو لە کتێبدا نوسیویەتی، جا کوفر بە ڕاستی گەورەترین ناوەکەی اللە (اسم اللە الأعظم) مەکە؛ وە ئەگەر ئەمەت کرد ئەوا کوفرت کردووە بەوەی ڕازی بوونی اللە بریتی بێت لە نیعمەتێکی گەورەتر لە نیعمەتەکەی بەهەشت، دواتریش اللە خۆی بە حەق حوکم لە نێوان من و تۆو ھەمووان دەکات، ھەرخۆشی چاکترینی ئەوانەیە کە بە خێرایی ھەموو شتێک تاوتوێ و حساب دەکەن.
وە درودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەران، سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری خەڵکی جیهان..
ئەم بەیانە بە ندەی گەورەترین نیعمەتەکە (عبد النّعيم الأعظم)؛ مەھدی چاوەڕوانکراو ناصر محمد یەمانی نوسیویەتی.
______________
- 5 -
الإمام ناصر محمد اليماني
02 - 08 - 1429 هـ
05 - 08 - 2008 مـ
01:13 صباحاً
ــــــــــــــــــــ
أعظم كلامٍ يكتبه المهديّ المنتظَر في الكتاب ..
" الله يكشف عنك غطاءك أيّها الكاشف فإنك لم ترَ الحقّ "
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين، وبعد..
كشف الله عنك غطاءك أيّها الكاشف، فلن ترى الحقّ ما لم يكشف الله عنك الحجاب المستور على قلبك وهو الذي حال بين رؤيتك للحقّ لدرجة انكارك لاسم الله الأعظم، وأقسم بالله العظيم لو كنت تعلم علم اليقين بأنّ رضوان الله هو نعيمٌ أعظم من جنّة النّعيم لما أنكرت الحقّ، وسبق وأن أفتيت في بياني من قبل هذا بأنه لن يُصدّقني بحقيقة اسم الله الأعظم إلا من يعلم علم اليقين بأنّ رضوان نفسه تعالى على عبده لهو النّعيم الأعظم من الجنّة، وبما أنّ الكاشف لم يَر بأنّ رضوان الله نعيمٌ أكبر من نعيم الجنّة ولذلك أنكر حقيقة اسم الله الأعظم الذي جعله الله الصفة لرضوان نفسه على عباده والله على ما أقول شهيدٌ ووكيلٌ. فهل يستوي الذين يعلمون والذين لا يعلمون؟
ويا أيّها الكاشف، إني لا أقول مثلك على الله بالظنّ الذي لا يغني من الحقّ شيئاً؛ بل آتيكم بالبرهان للفتوى بالحقّ من محكم القرآن العظيم، فإنما أسماء الله صفاته فهو القادر، وترى أيّها الكاشف صفة قدرة ربّك على الواقع الحقّ، وكذلك الرحيم وترى صفة رحمته على العباد، وكذلك النّعيم وترى صفة النّعيم في رضوان نفس ربّك عليك، ولكن هذه الصفة لا تراها شيئاً ملموساً على حقيقة الواقع المرئيّ بل حقيقةً محسوسةً في قلب العبد الذي نال رضوان ربّه فيمدّه الله بروح منه، وتلك الرُّوح هي رضوان نفس الربّ على العبد.
وأقسم بربّ العالمين بأنّ الذين لم يُمدّهم الله بروح رضوان نفسه في هذه الحياة الدُّنيا إنهم ليسوا من حزب الله ولم يعرفوا أبداً حقيقة رضوان الله ولا يحبّهم الله ولا يحبّونه.
ويا أيّها الكاشف ، كلا ولا ولن تعرف حقيقة رضوان نفس ربّك ما لم يكُن الله هو أحبّ إليك من أمّك وأبيك ومن ولدك ومن ملكوت الدُّنيا والآخرة، وذلك لأنّ النّعيم الأعظم تجده في حبّ الله وقربه ورضوان نفسه، وإذا لم يمدك بحقيقة اسمه الأعظم الذي جعله الله صفةً لرضوان نفسه على عبده فإنك لن تُقدِّر الله حقّ قدره بمعنى إنك لم تعرف الله حقّ معرفته، ولذلك لن تُصدّق فتوى المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني في الفتوى بالحقّ عن اسم الله الأعظم، وذلك لأنّ روح رضوان الله فإنما يمدّ الله روحَ رضوانه لحزبه فقط، ومن ثمّ يعلمون علم اليقين بأنّ حبّ الله وقربه ورضوان نفسه لهو النّعيم الأعظم من أيّ نعيم، ويعلمون حقيقة الصفة لرضوان نفس الله وهم لا يزالون في الحياة الدُّنيا، وأولئك هم حزب الله من هذه الأمّة ولن يكذّبوا بالحقّ فهم على ذلك لمن الشاهدين بأنهم وجدوا حبّ الله لعباده ورضوان نفسه هو النّعيم الأعظم من أيّ نعيمٍ، لأنهم يعلمون بعظيم حبّهم لربّهم، وأولئك هم حزب الله الذين يُمدّهم الله بروح رضوان نفسه وهم لا يزالون في هذه الحياة الدُّنيا. تصديقاً لقول الله تعالى: {لَا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آباءهم أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالدّين فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ إلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (22)} صدق الله العظيم [المجادلة]، فتدبّر قول الله تعالى: {أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ} صدق الله العظيم، وذلك ما أقصده يا أيّها الكاشف:
إنّ اسم الله الأعظم قد جعله الله صفةً لرضوان نفسه فيمدّهم بروح رضوان نفسه فيشعرون بنعيمٍ نفسيٍّ ليس كمثله نعيم وذلك هو الصفة لرضوان نفس الله على عباده؛ ذلك هو اسم الله الأعظم.
وكيف تشعر بأنّ رضوان نفس الله هو حقاً نعيمٌ ليس كمثله نعيم ما لم يُمدّك الله بروح رضوان نفسه لتعلم علم اليقين بأنك فزت بحبّ الله وقربه ورضوان نفسه فلا بُدّ أن يُمدك بالبشرى في الحياة الدُّنيا برُوح رضوان نفسه عليك، وهذه الرُّوح إذا لم يمدك بها في الدُّنيا فلن يُمدّك الله بها في الآخرة، ورُوح رضوان نفس الله على عباده يُمدّهم الله بها وهم لا يزالون في الدُّنيا لأنهم أحبّوا الله أكثر من آبائهم وأولادهم وأزواجهم وأموالهم وعشيرتهم وأحبّ شيء إلى أنفسهم هو الله، فعلم الله بما في أنفسهم فأحبّهم وقرّبهم ورضي عنهم فأمدّهم برُوح رضوان نفسه عليهم. تصديقاً لقول الله تعالى: {أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ} صدق الله العظيم [المجادلة:22].
فذلك هو اسم الله الأعظم قد جعله الله صفةً لرضوان نفسه على عباده فأيّدهم برُوح منه، وتلك الرُّوح هي رُوح الرضوان تتنزل إلى القلب، وليس معنى ذلك بأنّ الله تنزل إلى قلب عبده سبحانه وتعالى علوَّاً كبيراً! بل أيّده الله برُوحِ رضوان نفسه فيرسلها إلى قلب عبده الفائز برضوانه ومن ثمّ يشعر بسكينةٍ وطمأنينةٍ، أيْ نعيمٌ روحانيٌّ نفسيٌّ يُصلح الله به بالَه ويطمئن به قلبه فتهدأ نفسه فيرتاح فيشعر بأنه في بحبوحةٍ من العيش النفسيّ فيشرح الله صدره بنور الرضوان فهو على نور من ربّه.
وأمّا المعرضون عن رضوان ربّهم الذين ألهتهم عنه أموالهم وأزواجهم وأولادهم والتكاثر في الحياة الدُّنيا فسوف يجدون أنفسهم عكس ذلك. تصديقاً لقول الله تعالى: {فَمَن يُردّ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن يُردّ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاء} صدق الله العظيم [الأنعام:125].
إذاً المعرضون عن الحقّ لن يصدقونني أبداً لأنهم لا يعلمون بحقيقة ما يقوله ناصر محمد اليماني، وذلك لأنهم لن يجدوا ما يقوله حقيقةً في ذات أنفسهم، وذلك لأنهم لم يعرفوا ربّهم كما عرفه داعي الإيمان بنعيم رضوان الرحمن ناصر محمد اليماني تصديقاً لحديث محمدٍ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم: [الإيمان يمان والحكمة يمانية] صدق عليه الصلاة والسلام.
وإنّما حزبي هم حزب الله الذين صدَّقوا بحقيقة اسم الله الأعظم بأنه حقاً قد جعله الله صفةً لرضوان نفسه على عباده، وأولئك سوف يتّبعون الإمام بالذِّكر المبين، وأمّا المعرضون عن ذكر ربّهم فسوف يجدون في أنفسهم عكس ما يقوله ناصر محمد اليماني الدّاعي إلى نعيم رضوان نفس الرحمن واُكرر القَسَم وأقول:
أقُسم بالنّعيم الأعظم رضوان نفس ربّ العالمين بأنه لن ينكر آية التصديق للمهديّ المنتظَر التي جعلها الله في قلوبهم إلا العُميان عن ربّهم فلم يُقدِّروه حقّ قدره وأولئك هم المعرضون عن الحقّ. تصديقاً لقول الله تعالى: {فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتّبع هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَى (123) وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ له مَعِيشَةً ضَنكاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى (124)} صدق الله العظيم [طه].
أي أعمى البصيرة عن ربّه لأنه لم يعبد ربّه ولم يُقدّره حقّ قدره ولذلك لن يُمدّه الله برُوح رضوانه فهي النّور الذي يرى برهان الربّ يا أخي الكاشف، ذلك نور الهدى إذا تنزَّل في القلب فلا يُمكن أن يعصي العبد ربّه أبداً، ولكن هذه الرُّوح النّورانيّة تريد وقوداً فإذا لم تُمدها بالوقود تنطفئ فإذا قلبك في ظلامٍ دامسٍ لا يُبصر شيئاً، وماهو الوقود لهذه الرُّوح النّورانيّة إنها المحافظة على ذكر الله؛ ألا بذكر الله تطمئن القلوب، وأمّا الذين نسوا الله فينساهم الله عمداً كما نسوه.
ويا أيّها النّاس، أُقسم بالنّعيم الأعظم رضوان نفس ربّي على عباده بأني أنا المهديّ المنتظَر الحقّ من ربّكم أدعوكم إلى الله فاتّبعوني أهدِكم سبيل رضوانه فتفوزوا فوزاً عظيماً.
ويا معشر علماء الأمّة، إنّما جعلني الله خليفته بالحقّ وقائد حزبه في الأرض ضدّ المسيح الدجال الشيطان الرجيم المُبلس من رحمة الله وأوليائه الذين يتّخذون سبيل ما يغضب الله وساءت سبيلاً.
ويا معشر علماء الأمّة، إنّي أشهد الله وجميع الذين يعبدون نعيم رضوانه بأنّي أدعوكم للحوار في موقعي طاولة المهديّ المنتظَر للحوار، وأمّا حقيقة دعوتي فهي دعوة المهديّ المنتظَر للناس إلى نعيمٍ هو أعظم من نعيم الدُّنيا والآخرة، وأعِدكم به من لحظة فور التصديق والاتّباع وعداً غير مكذوب. تصديقاً لقول الله تعالى: {قُلْ إِن كنتم تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ} صدق الله العظيم [آل عمران].
ويا أحباب الله يا من تحبّون الله ويا من اتّخذتم إليه سبيل الرضوان، كونوا أنصاري إلى الله ولا تُكذبوا بنعيم رضوانه فتهلكوا..
ويا أخي الكاشف، إن كنت تريد الحقّ فسوف تجد حقيقة دعوة المهديّ المنتظَر فتعلم بأنّي الحقّ من ربّك، وكيف تعلم ذلك علم اليقين؟ فتصوّر بأنّ الله ليس راضياً في نفسه عليك، وتصوّر ذلك وأنت في خلوةٍ بربك وناجِ ربّك وقل له:
"يا إلهي لقد جئت إليك تائباً مُنيباً راجياً حُبّك وقربك ورضوان نفسك فأنت خلقتني لأكون عبداً لِرضوانك ربّي، وجئت إليك لتحقيق الهدف، وكيف أستطيع ما لم تُمدّني برُوح رضوانك؟".
وامكُث بين يدي ربّك فلا تقُم من مكانك حتى يُجيبك ولن يطول عليك بل سوف تجده يُرحب بك ربّك، وكيف تعلم ذلك، وسوف أدلك على آية الرضوان فإذا غشّى نور رضوانه قلبك فسوف يخشع قلبك وتدمع عينك وتتمنى بأن لو تكون كذلك طول عمرك فذلك رُوح الرضوان حتى ولو كان قلبك أشدّ قسوة من الحجارة لجعلته يقطر بالماء فيسيل الدمع من عينيك مما عرفت من الحقّ، والحقّ هو ربّك وما دونه باطل. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الحقّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ (83)} صدق الله العظيم [المائدة].
ويا أخي الكاشف، أقسم بالله الذي رضوان نفسه هو النّعيم الأعظم من الجنّة بأنّي أنا المهديّ المنتظَر أدعوكم يا معشر المسلمين والنّاس أجمعين إلى نعيمٍ عظيمٍ تجدونه أعظم من نعيم الدُّنيا والآخرة، ذلك سبيل رضوان الله ربّ العالمين فاتخذوه معي سبيلاً، وقد أخبرتكم بأنه نعيمٌ أكبرُ من نعيم الدُّنيا والآخرة، فيا معشر المؤمنين بالقرآن العظيم صدّقوا الخبير بالرحمن، وصدّقوا خبر الله في القرآن بأنّ رضوان نفسه على عباده نعيمٌ أكبر من نعيم الجنّة. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالدّين فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم [التوبة].
فكيف تكذّبني يا أخي الكاشف؟ فإنك لم تكذّبني بأنّ اسم الله الأعظم جعله حقيقةً لرضوان نفسه؛ بل كذبت كلام ربّك الذي أخبرك بذلك في محكم كتابه في قوله تعالى: {وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم، فانظر ماذا ذكر الله قبل هذا القول فتجده يتحدث عن نعيم الجنّة ومن ثمّ وصف بأن نعيم رضوان نفسه على عباده نعيم أعظم من نعيم الجنّة، وإن كنت ترى لهذه الآية المُحكمة بياناً آخر فاهدني إليه إن كنت من الصادقين! وأقسم بربّ العالمين لو اجتمع جميع علماء المسلمين الأولين منهم والآخرين لا يستطيعون أن يأتوا لهذه الآية ببيانٍ أحقّ من بيان ناصر محمد اليماني وذلك لأنّ ما بعد الحقّ إلا الضلال، فما بعد رضوان الله إلا غضبه ونعوذ بالله من غضبه بنعيم رضوانه وحبه وقربه إن ربّي غفور رحيم.
ويا أيّها الكاشف، لماذا خلقك الله؟ وأعلم إجابتك فسوف تقول لي: "لأعبده". ومن ثمّ أردّ عليك: فهل تعبده لكي تنال رضوانه؟ وسوف تقول: "نعم". ومن ثمّ أقول لك: ولماذا تريد رضوان ربّك؟ فإذا قلت: "لكي يدخلني جنته" . ومن ثمّ يَردّ عليك المهديّ المنتظَر فأقول لك: وهل خلقك الله من أجل الجنّة أم إنّه خلقك من أجله؟ وسوف تقول: "خلقني الله من أجله" . ومن ثمّ أقول لك: فلماذا تعبد الجنّة والحور العين؟ وسوف تقول: "أعوذ بالله، بل أعبد رضوان نفس ربّي". ومن ثمّ أردّ عليك وأقول: إنك لم تعبد الله كما ينبغي أن يُعبد، وذلك لأنك اتّخذت رضوانه وسيلة لتحقيق الغاية والتي هي الجنّة والحور العين، فيا عجبي منكم ياعُبّاد الجنّة والحور العين فهل خلقكم الله من أجل الجنّة والحور العين؟ أم إنه خلق الجنّة والحور العين من أجلكم وخلقكم من أجله؟ أفلا تعبدون الله كما ينبغي أن يُعبد؟ إذاً قد جعلتم الحكمة من خلقكم لكي يدخلكم جنته ويقيكم ناره ، ولكن الله قال في محكم كتابه: {وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إلا لِيَعْبُدونِ (56)} صدق الله العظيم [الذاريات].
إذاً لقد أخطأتم الوسيلة يا معشر جميع المتقين، فاتَّخذتم رضوان نفس الله وسيلةً لتحقيق الغاية وهي الجنّة والحور العين، ولا تختلف دعوة المهديّ المنتظَر مع دعوة جميع الأنبياء والرسُل إلا في هذا، فهم يدعون النّاس ليعبدوا الله حتى يدخلهم جنّته وينقذهم من ناره ولكنهم أخطأوا الوسيلة جميعاً فاتّخذوا رضوان نفس الله وسيلةً لتحقيق الغاية وهي الجنّة والحور العين برغم أنّ الله لم يخلق الجنّة والحور العين إلا من أجلهم وخلقهم من أجله، إذاً لم تقدروا الله حقّاً قدره، ولا تزالون مختلفين يا معشر المُتقين والنّاس أجمعين فلم تعبدوا الله كما ينبغي أن يُعبد فتحققوا الحكمة من خلقكم، ولن تحققوها ما دمتم تتخذوا رضوان نفس الله النّعيم الأعظم وسيلةً لتحقيق النّعيم الأصغر، فلا تنقضي الحكمة من خلقكم حتى تعبدوا الله كما ينبغي أن يُعبد فلا تتخذوا سبيل رضوانه وسيلةً لتحقيق النّعيم الأصغر بل لتحقيق حبّه وقربه ورضوان نفسه وأنتم موقنون بأنّ حبّه وقربه ورضوان نفسه هو نعيمٌ أكبر من نعيم الجنّة والحور العين، فاتّبعوا الخبير بالرحمن لأهديكم سبيل النّعيم الأعظم من جنّة النّعيم ؛ ذلك رضوان الله عليكم إن كنتم تحبّون الله فاتبعوني يحببكم الله. تصديقاً لقول الله تعالى: {يَا أيّها الَّذِينَ آمنوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (54)} صدق الله العظيم [المائدة].
ما لم فلا تزالون مختلفين؛ جميع المُتقين والنّاس أجمعين، ولم تحققوا الهدف الذي خلقكم الله من أجله، ولم يَعْبُدْ الله كما ينبغي أن يُعبد غير المهديّ المنتظَر من النّاس أجمعين. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَوْ شَاء ربّك لَجَعَلَ النّاس أُمَّةً وَاحِدَةً وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118) إلا مَن رَّحِمَ ربّك وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ ربّك لأَمْلأنَّ جهنّم مِنَ الجنّة وَالنّاس أَجْمَعِينَ(119)} صدق الله العظيم [هود].
فتدبّروا هذه الآية الجليّة في شأن المهديّ المنتظَر الذي هو الوحيد الذي عبد الله كما ينبغي أن يعبد وذلك لأنّه لم يتخذ رضوان الله النّعيم الأعظم وسيلةً لتحقيق النّعيم الأصغر نعيم الجنّة والحور العين أو لتحقيق الدرجة العالية الرفيعة التي لا ينبغي إلا أن تكون لعبدٍ واحدٍ من عباد الله، وكلاً من جميع المقربين والأنبياء والمرسلين يرجو أن يكون هو، ولذلك يتنافسون على الرحمن أيّهم أقرب، وللأسف أكثر المؤمنين يدعونهم من دون الله فيرجون منهم الشفاعة بين يدي الله فأشركوا بالله، وكان من المفروض أن ينافسوهم على ربّهم وليس الله حصرياً للمقربين من الأنبياء والمرسلين فهم عبيد ونحن عبيد ولنا الحقّ في المعبود سوياً، فمن شاء ابتغى إلى ربّه الوسيلة، ولكن للأسف فإن أكثر النّاس لا يؤمنون بالله إلا وهم به مشركون يدعون من دونه عباده المقربين، وقال تعالى: {قُلِ ادْعُواْ الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلاَ يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلاَ تَحْوِيلاً (56) أُولَـئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُوراً (57)} صدق الله العظيم [الإسراء].
إذاً يا معشر المؤمنين الصالحين وجميع الكافرين لم تعبدوا الله كما ينبغي أن يُعبد ولا تزالون مُختلفين، فمنكم من يعبد الدُّنيا وذلك مبلغهم من العلم فألهتهم عن الهدف الذي خلقهم الله من أجله، ومنكم من يعبد الجنّة والحور العين وإنما اتّخذ رضوان الله وسيلة لتحقيق الغاية، فإذاً لا تزالون مُختلفين ولم تعبدوا الله كما ينبغي أن يُعبد، وهنا يأتي حُكم الله الحقّ على الجنّ والنّاس أجمعين بنار جهنم. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَوْ شَاء ربّك لَجَعَلَ النّاس أُمَّةً وَاحِدَةً وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118) إلا مَن رَّحِمَ ربّك وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ ربّك لأَمْلأنَّ جهنّم مِنَ الجنّة وَالنّاس أَجْمَعِينَ(119)} صدق الله العظيم [هود].
وذلك يوم تُسألون عن النّعيم الذي خلقكم من أجله فجعله حقيقة في رضوان نفسه فلم تحققوا الهدف الذي خلقكم من أجله أنتم جميع المُختلفين المؤمنين والكافرين، فطائفةٌ أشركوا بربّهم وأخرى لم يعبدوا الله كما ينبغي أن يُعبد، ولذلك يأتي حكم الله على الجنّ والإنس وتسمعون حكم الله أجمعين. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118) إلا مَن رَّحِمَ ربّك وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ ربّك لأَمْلأنَّ جهنّم مِنَ الجنّة وَالنّاس أَجْمَعِينَ (119)} صدق الله العظيم [هود].
وذلك يوم الفزع الأكبر للصالحين والكافرين إلا إنه لن يصيب الصالحين منه سوء برغم فزعهم فلن يحزنهم الفزع الأكبر الذي يشمل جميع من في السماوات والأرض. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَيَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الأرض إلا مَن شَاء اللَّهُ وَكلّ أَتَوْهُ دَاخِرِينَ (87)} صدق الله العظيم [النمل].
وذلك هو المهديّ المنتظَر المُستثنى عليه فلن يناله الفزع الأكبر لأنه عَبَدَ الله كما ينبغي أن يُعبد فأتاه الله ملكوت الدُّنيا والآخرة، وأعلم أنّ هذا كلام كبير جداً ولكني على إلجامكم بمحكم القرآن العظيم لقدير بإذن الله الواحد القهّار وفي ذلك اليوم يوم إعلان النتيجة العامة؛ هل تحققت الحكمة من خلق الجنّ والإنس والملائكة؟ فأجيب عليكم بإذن الله بالحقّ فأقول: كلا لم يُحققها غير واحدٍ وهو المهديّ المنتظَر وهو الذي نال شرف الدرجة العالية الرفيعة لخلافة الله على ملكوت كلّ شيء وهو الوحيد الذي یؤذن له بالقول بين يدي الله، ومن ثمّ لا يشفع لهم شيئاً وإنما يُحاجِج الله في نعيمه الأعظم فيقول الله له: ألم أجعلك خليفتي الشامل على الملكوت كله؟ وإذا المهديّ المنتظر يقول: أعوذ بك ربّي أن أرضى بذلك النّعيم؛ بل أريد النّعيم الأعظم من ذلك. ومن أجله خلق الله الخلق وقد علمناكم بأن النّعيم الأعظم هو أن يكون الله راضياً في نفسه، وكيف يكون راضياً في نفسه ما لم يدخل كلّ شيء في رحمته؟ فأمّا الكافرين فلا يملكون من الرحمن يوم القيامة خطاباً فلا يؤذن لهم فيعتذرون، وكذلك جميع المتقين لا يملكون يوم القيامة من الرحمن خطاباً نظراً لأنهم أخطأوا الوسيلة فاتّخذوا النّعيم الأعظم رضوان نفس الله والذي خلقهم من أجله فاتّخذوه وسيلةً لتحقيق النّعيم الأصغر نعيم الجنّة والحور العين، ولم يخلقهم الله من أجل الجنّة والحور العين بل خلقهم من أجله وخلق الجنّة والحور العين من أجلهم، وكان ذلك خطأهم ولم يحققوا الهدف من خلقهم، وكذلك الملائكة المقربين كانت فتنتهم في الدرجة العالية الرفيعة في خلافة الملكوت على الملائكة والجنّ والإنس وهي نفس الدرجة التي أعطاها الله لآدم من قبل ليكون خليفة الله على الملائكة والجنّ والإنس من ذريّته، ولكن آدم لم يعرف الله حقّ معرفته وكانت الجنّة فتنته ولو كان يعلم بأنّ نعيم رضوان نفس ربّه أعظم من نعيم الجنّة التي هو فيها لما عصى أمر ربّه وإنما أخافه الشيطان على النّعيم الذي هو فيه: {فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدم هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا يَبْلَى (120)} صدق الله العظيم [طه].
{وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَـذِهِ الشَّجَرَةِ إلا أَن تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالدّين (20)} صدق الله العظيم [الأعراف].
إذاً لو كان يعلم آدم بأنّ نعيم رضوان نفس ربّه هو نعيمٌ أعظم من النّعيم الذي هو فيه لما حرص على النّعيم الذي هو فيه ليكون فيه من الخالدّين، وإنما أكل من الشجرة حرصاً على البقاء في هذا النّعيم. إذاً لا يستحق درجة خلافة الملكوت، ولذلك نال بالفشل الذريع ولم يجد الله له عزماً، وكذلك الملائكة المقربين كانت الدرجة العالية الرفيعة فتنتهم: {وَإِذْ قَالَ ربّك لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأرض خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ(30) وَعَلَّمَ آدم الأسماء كُلَّهَا ثمّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأسماء هَـؤُلاء إِن كنتم صَادِقِينَ (31) قَالُواْ سبحانكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إلا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (32) قَالَ يَا آدم أَنبِئْهُم بأسْمَائِهم فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأسْمَائِهم قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كنتم تَكْتُمُونَ (33)} صدق الله العظيم [البقرة].
والملائكة حاجّوا ربّهم لأنهم يرون بأنّ الخليفة للملكوت الأَولَى أن يحظى بهذا الشرف أحد الملائكة، ولذلك قالوا: {وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (30)} صدق الله العظيم، ولذلك كان في نفس الله شيئاً من ملائكته المقربين حتى هم يسبحون بحمد ربّهم ويقدسون له فيتخذون حبّه وقربه ورضوان نفسه وسيلة لتحقيق الغاية وهي الدرجة العالية لخلافة الملكوت، ولكن ملائكة الرحمن أدركت بأن في نفس ربّهم منهم شيء ولم يدركوا ذلك إلا حين عرض عليهم خلفائه من ذريّة آدم فقال: {وَعَلَّمَ آدم الأسماء كُلَّهَا ثمّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأسماء هَـؤُلاء إِن كنتم صَادِقِينَ (31)} صدق الله العظيم [البقرة].
وعلم الملائكة بأنهم قد زاغوا عن طريق الحقّ وعلموا ذلك من خلال قول ربّهم الموجّه لهم بالتكذيب من ربّهم بأنهم أولى بها وأنهم لم يعبدوا الله كما ينبغي أن يُعبد ولذلك قال الله لهم: {أَنبِئُونِي بِأسماء هَـؤُلاء إِن كنتم صَادِقِينَ (31)} صدق الله العظيم [البقرة].
إذاً يا معشر علماء الأمّة، قد تبيّن لنا بأنه لن ينال من الرحمن خطاباً يوم القيامة جميع الكافرين لأنهم كفروا بربّهم، وكذلك جميع المُتقين الصالحين من الإنس والجنّ والملائكة لأنهم لم يعبدوا الله كما ينبغي أن يُعبد ولن يملك من الرحمن خطاباً غير المهديّ المنتظَر الذي عبد الله كما ينبغي أن يُعبد. وقال الله تعالى: {إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازاً (31) حَدَائِقَ وَأَعْنَاباً (32) وَكَوَاعِبَ أَتْرَاباً (33) وَكَأْساً دِهَاقاً (34) لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْواً وَلَا كِذَّاباً (35) جَزَاء مِّن ربّك عَطَاء حِسَاباً (36)ربّ السماوات وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَاباً (37) يَوْمَ يَقُومُ الرُّوح وَالْمَلَائِكَةُ صَفّاً لَّا يَتَكَلَّمُونَ إلا مَنْ أَذِنَ له الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَاباً (38) ذَلِكَ الْيَوْمُ الحقّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى ربّه مَآباً (39) إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كنت تُرَاباً (40)} صدق الله العظيم [النبأ].
فلماذا لا يملك جميع المتقين من ربّهم الخطاب؟ وقال الله تعالى: {إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازاً (31) حَدَائِقَ وَأَعْنَاباً (32) وَكَوَاعِبَ أَتْرَاباً (33) وَكَأْساً دِهَاقاً (34) لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْواً وَلَا كِذَّاباً (35) جَزَاء مِّن ربّك عَطَاء حِسَاباً (36) ربّ السماوات وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَاباً (37)} صدق الله العظيم [النبأ].
وكذلك الملائكة المقربون بما فيهم جبريل الأمين لا يملكون من الرحمن خطاباً. وقال الله تعالى: {يَوْمَ يَقُومُ الرُّوح وَالْمَلَائِكَةُ صَفّاً لَّا يَتَكَلَّمُونَ إلا مَنْ أَذِنَ له الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَاباً (38) ذَلِكَ الْيَوْمُ الحقّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى ربّه مَآباً (39) إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كنت تُرَاباً (40)} صدق الله العظيم [النبأ].
وذلك هو شأن المهديّ المنتظَر الحقّ من ربّكم الذي عبد الله كما ينبغي أن يُعبد ولكنهم جميعاً أخطأوا الوسيلة وأرادوا الفوز بها ولكن المهديّ المنتظَر اتّخذها وسيلة لتحقيق الغاية وهي أن يكون الله راضياً في نفسه.
وأعلمُ يا معشر علماء الأمّة بأنّ هذا كلام كبيرٌ فهوِّنوا على أنفسكم وبيني وبينكم شيءٌ واحدٌ وهو أن لا أدَّعي الربوبيّة، وما ينبغي لي أن يؤتيني الله علم الكتاب فأقول للناس ادعوني من دون الله، وأعوذ بالله أن أقول ما ليس لي بحقّ بل أدعوكم أن تعبدوا الله كما ينبغي أن يُعبد فلا تتخذوا نعيم رضوانه وسيلةً من أجل الفوز بنعيم الجنّة أو الدرجة العاليّة الرفيعة لخلافة الملكوت، فلم يخلقكم الله من أجل ذلك كلّه بل خلق الله السماوات والأرض وما فيهم من أجلكم وخلقكم من أجله. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إلا لِيَعْبُدونِ (56)} صدق الله العظيم [الذاريات].
وأنا المهديّ المنتظَر أدعوكم لعبادة الله ربّي وربّكم كما ينبغي أن يُعبد، فهل تتخذون نعيم رضوانه معي سبيلاً أم أني سوف أنال الآن غضبكم أجمعين فتروني على باطلٍ وضلالٍ مبين؟ إذاً علِّموني بضلالي إن كنتم صادقين! أم إنكم تعبدون الرسل والأنبياء؟ ولذلك سوف تروني على ضلالٍ مبينٍ لأنكم تركتم الله للرسل والأنبياء يتنافسون عليه أيّهم أقرب وأما أنتم فترون إنه لا يحقّ لكم، تُريدون أن يشفعوا لكم بين يدي الله !
وأقسم بربّ العالمين لا یحل الخطاب في الشفاعة إلا للمهديّ المنتظَر، وكلا ولا ولن أشفع لكم بين يدي ربّي وأعوذ بالله أن أكون من الجاهلين، فكيف أشفع بين يدي من هو أرحم بعباده من عبده! وإنما يأذن لي ربّي بالقول الصواب لكي أحاجّه في تحقيق نعيمي الأعظم وهو أن يكون هو راضياً في نفسه وليس متحسراً على عباده، ونظراً لعلمي لتحسّر ربّي على عباده لأنه أرحم بعباده من عبده ولذلك حرَّمت الجنّة على نفسي حتى يحقق الله لي النّعيم الأعظم وهو أن يكون راضياً في نفسه، وكيف يكون الله راضياً في نفسه ما لم يدخل كل شيء في رحمته؟ ثمّ تأتي الشفاعة من الله وحده فيقول للمهديّ المنتظَر اِدْخل أنت وعبادي جنتي فقد حققت لك نعيم رضوان نفس ربّك، وهنا تكون المُفاجأة فيقول النّاس لبعضهم بعض: ماذا قال ربّكم؟ فيقول الصالحون الذين لم يحزنهم الفزع الأكبر فيقولون: الحقّ وهو العلي الكبير، وقال الله تعالى: {قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الأرض وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن شِرْكٍ وَمَا له مِنْهُم مِّن ظَهِيرٍ (22) وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إلا لِمَنْ أَذِنَ له حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ ربّكم قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (23)} صدق الله العظيم [سبأ].
وذلك هو المهديّ المنتظَر الذي أذن الله له أن يُحاجِج ربّه: {وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إلا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ} صدق الله العظيم [سبأ: 23].
وذلك لأنه يعبد الله ليكون راضياً في نفسه، ولكنه لم يقُل: ربّي شفِّعني في عبادك! أعوذ بالله؛ ذلك هو الضلال البعيد. إذاً ما زدناهم إلا ضلالاً، وذلك لأنهم سوف يقولون لولا هذا العبد لهلكنا، قاتلهم الله أنَّى يؤفكون؛ بل لولا أنّ الله أرحم الراحمين وإنما علّم المهديّ المنتظَر بتحسّر ربّه في نفسه على عباده لأنه أرحم الراحمين فلا تحرّف كلام الله عن مواضعه يا أيّها الكاشف أم إنك تنكر بأنّ الله أرحم الراحمين؟ فإذا كان كذلك فكيف لا يتحسر على عباده فاتقِ الله.
وهذا هو أعظم كلام يكتبه المهديّ المنتظَر في الكتاب فلا تكفر بحقيقة اسم الله الأعظم ؛ إذاً قد كفرت بأنّ نعيم رضوان الله هو أعظم من نعيم الجنّة، وسوف يحكم الله بيني وبينكم أجمعين بالحقّ وهو أسرع الحاسبين.
وسلامٌ على المرسلين ، والحمدُ لله ربّ العالمين..
كتب البيان عبد النّعيم الأعظم ؛ المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــــــــ
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس.. 
گەورەترین قسە کە ئیمام مەھدی چاوەڕوانکراو لە کتێبدا نوسیویەتی ..
